تمام عیار

سکوتم را با تمام حرفایش به میان آوردم

تک تک نفس های مانده در گلویم را عمیق تر کشیدم

ستارگان کوچک آسمان را با تمام عظمتشان واسطه قرار دادم

پلک های سنگین خواب رفته ام را بیدار نگاه داشتم

با قدقامت سروهای قد برافراشته ندای قلبم را بلندتر فریاد کشیدم

طلوع تمام رویاهایم را به نظاره نشستم

.

.

.

اما تمام تمام عیارهایم

کم بودند برای یک نگاه تمام عیار تو